Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Haec igitur Epicuri non probo, inquam. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.
Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis; Itaque contra est, ac dicitis;
Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Bonum incolumis acies: misera caecitas. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Stoicos roga. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.
0 comments:
Post a Comment